MOSTY. Powstają w miejscach gdzie występuje konieczność połączenia dwóch przyczółków, bliskich
idei. Skracają drogę do przyjaźni, współpracy, do poszerzania wspólnoty myśli. Tutaj krzyżują się
wszystkie ścieżki, co czyni je neutralnym miejscem permanentnych spotkań.
Mosty zawsze były okazją do nadania im szerszego znaczenia przez osobliwą formę, niejednokrotnie
stawały się pomnikiem ważnych idei oraz wyjątkowych aspiracji fundatorów. Tylko w Wenecji, na tak
małej przestrzeni, mamy ponad 400 mostów, łączących ponad 100 wysp. Często zadaję sobie pytanie, czy funkcja i estetyka „mostu”, dla odbiorcy, czyli dla użytkownika, jest istotna. Mosty te w większości są
popisem fantazji twórczej i nie poprzestając pełnić podstawowej funkcji, stają się obok Pałaców, drugim
obiektem architektonicznym, który świadczy o aspiracjach fundatorów i ich kulturze estetycznej. Most,
niezależnie od długości, łączy stare z nowym, bliskie z dalekim, stając się często „po-mostem”
kulturowym.
W moim przypadku temat MOSTY nabiera znaczenia metaforycznego.
Adam Romaniuk
